"Rustig aan"
"Naar omstandigheden best aardig"
"Ik mag niet klagen"
Dit zijn antwoorden waar ik als 'communicatie-freak' altijd enorm door geprikkeld werd. Dan ging mijn denkertje rap tekeer en als ik op dreef was beet ik me er in vast; Rustig? Welke omstandigheden? Wie zegt dat dan, dat je niet mag klagen?
...
De afgelopen vier weken zijn in een razend tempo voorbij gevlogen. De dagen waren gevuld met de normale alledaagse dingen en daarbij een enkel werkdingetje en halve dagen revalidatie.
Een paar leuke uitjes, zoals de theateravond bij Huub van der Lubbe. ~oh en ik heb eindelijk een handtekening en jaja, hij herkende mij ;)~ En een heerlijke blues avond met Guy Forsyth. Beide godzijdank met zitplaatsen dus het was te doen.
Bij de revalidatie is mijn observatieperiode iets verlengd vanwege de planning, nog twee weken voordat het officiële behandelplan uit de koker zal rollen.
Op dit moment zijn ontspannen, doelen stellen en energie doseren aan de orde.
Het huiswerk wat ik vorige week braaf gemaakt heb, bestond eruit een week lang nauwkeurig elk uur van de dag te beschrijven met wat ik deed. En tijdens de evaluatie met de ergotherapeut was duidelijk te zien dat het toch nog een kwestie van hollen of stilstaan is en dat een betere verdeling van actie en rustmomenten zijn vruchten zal afwerpen. Niet nog even snel dit of nog even snel dat, maar nog meer de boel de boel laten en dingen in etappes doen.
Vanaf deze week actief ontspannen. Een huiswerkopdracht die ik vroegah ook bij mijn cliënten deed. "Ga gemakkelijk liggen en ga met je aandacht naar je ademhaling, blablabla..., en voel hoe je voeten erbij liggen, wat voel je...." En blablabla zo door tot aan je hoofd. Als de fysio me zo door mijn lijf heen loodst, dan is dit goed te doen maar thuis ben ik als ik bij mijn enkels ben al met mijn gedachten bij de kinderen, springt er een kat op schoot of hoor ik iets bij de buren. Gelukkig heb ik ergens nog een cd met zo'n geleide meditatie dus daar zal ik maar eens mee aan de bak gaan.
En tussendoor let ik beter op mijn energieverdeling. Ik lig nu dus heerlijk op bed terwijl mijn man en kinderen het huis gereed maken voor het verjaardagspartijtje van onze dochter.
Dan realiseer ik me weer eens hoezeer ik het tref dat zij er zijn, en mijn vrienden en moeder op wie ik altijd terug kan vallen, en dan raak ik diep vervuld van dankbaarheid en kan ik zeggen:
Het gaat goed met me!
Liefs, Geebs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten