dinsdag 18 juni 2013

Balans


Ja. Ik geloof dat ik momenteel wat meer in balans ben. De afgelopen periode was er een van vallen en opstaan en nu sta ik de laatste tijd wat steviger op mijn benen. Letterlijk en figuurlijk. Ik viel zelfs niet van de lopende band af toen de fysiotherapeut me meedeelde dat de arts het er niet mee eens was dat ik zonder overleg een vakantie geboekt had en ze wel een machtiging kon uitschrijven om de vakantie te kunnen annuleren... Ik bleef rustig doorlopen op de band en kon met vaste stem uitleggen dat het echt een misverstand was en ik niet rekende op een einddatum ná de zomervakantie. Een maximale revalidatieperiode van een vier maanden zou betekenen dat ik nét voor de vakantie klaar zou zijn. Daarom had ik daar helemaal niet bij stil gestaan en in al mijn enthousiasme geboekt. En om deze, voor mijn gezin zo welverdiende vakantie te annuleren....?  Hmm, nee... Ik oefen wel hard door in Turkije zodat de einddatum van 17 augustus op een geslaagde manier behaald wordt. Beloofd! Gelukkig wordt deze onderbreking ook wel gezien als een goede oefen periode waarin ik kan testen hoe het gaat, drie weken zonder back-up en coaching van het behandelteam. Met een strak schema kom ik daar ook vast een heel eind.

Twee weken geleden ben ik met 'zwemmen' begonnen. Eigenlijk mag het geen zwemmen heten want elke zwembeweging met mijn armen lukt gewoon nog niet. Het is meer rustig op- en neer lopen in het water afgewisseld met drijfmiddelen waarbij ik dan fietsbewegingen moet maken. Het ziet er vast maf uit, maar het voelt heerlijk in dat warme water. En dan vliegt zo'n half uurtje om!

Inmiddels heb ik rechts een handspalk, precies op maat gemaakt. Deze zorgt ervoor dat mijn vingers weer terug in hun normale stand geduwd worden waardoor de pijn vermindert en de grip verbetert. De steun die ik er nu al van heb is een verademing. Binnenkort weer rijden met twee handen aan het stuur! 

Eind deze week gaat de haptonomie van start. Sneller dan ik gedacht had. Door het zwemmen en de haptonomie zit ik wel weer drie dagen op het revalidatie centrum, maar het geeft me een goed gevoel dat ik nu echt wel merk dat er vooruitgang in zit.
Door het beter verdelen van mijn energie kan ik meer dingen op een dag doen en lukt het me wakker te blijven als ik vroeg in mijn nest lig.
Ook merk ik dat langzaam aan mijn conditie aan het verbeteren is. De wandelingen kunnen weer wat langer. Het fietsen gaat redelijk, afgelopen week zijn we wezen kijken naar een tweedehands elektrische fiets zodat ik verder weg kan en extra ondersteuning heb bij tegenwind. Deze was het nog niet, maar ook dat zit eraan te komen. Wat een vrijheid lijkt me dat.
Yep, we gaan vooruit!

" Balance is a process
A constant correction
The road to nirvana
Has no straight lines...
...
... And you can't change the world
You can't change the weather
The best you can do
Is to get through the day..."

~ Balance, Guy Forsyth ~

Liefs,
Geebs

Geen opmerkingen:

Een reactie posten